'Hoezo schrijf jíj een blog?'

Yes! Ik doe het. Ik schrijf een blog. Al tijden droom ik ervan, maar telkens hield iets me tegen. Wat als niemand dat wil lezen? Wat als mensen me belachelijk maken? Maar weet je? Ik doe het gewoon. Niet langer luisteren naar die stem die opvallend hard fluistert: "Hou het lekker voor jezelf in een dagboek". "Wie ben jij om iets te schrijven dat anderen interessant vinden?"

Die stem ken ik best wel goed. Niet alleen van mezelf, maar ook van de mensen die ik in mijn praktijk begeleid. Twijfel, angst om te falen, de drang om veilig in je schulp te kruipen. Want stel je voor dat het niet in goede aarde valt? Dat iemand er iets van vindt? Dat doet pijn, ja. Maar dan? Wat gebeurt er dan? Niet zo veel. Een kleine deuk in mijn ego misschien. Maar is dat een reden om ons hart niet te volgen?

Ik kies ervoor om nu wel mijn verlangen en hart te volgen. Misschien vindt niemand het interessant. Misschien juist wel. Maar weet je? Dat maakt niet eens zoveel uit. Ik doe het eerst en vooral voor mezelf. Om te ervaren hoe het voelt om mijn gedachten en ervaringen te delen. Om gezien en gelezen te worden. En als dat niet gebeurt? Dan hoef ik in ieder geval nooit te zeggen: "Wat als ik dat toch eens gedaan had..".

Ik ben benieuwd! Herken jij die innerlijke stem die je tegenhoudt? Hoe ga jij daarmee om?

In deze blogs neem ik je mee in wat mij bezighoudt als mens en als psycholoog. Thema’s die universeel herkenbaar zijn, maar ook bijzondere uitschieters. Dingen die me raken, fascineren en intrigeren.

Om te beginnen met een thema dat vaak ter sprake komt in mijn praktijk: jezelf op nummer 1 zetten. Hoe moeilijk is dat eigenlijk? En waarom voelt het soms egoïstisch, terwijl het juist essentieel is?

#mentalegezondheid